واکنشها میتوانند در فاز گازی پراکنده در مایعات نیز انجام شوند. مکانیزم پلیمریزاسیون دوم، از کاتالیزورها به این منظور استفاده میکنند که هر مونومر با مونومر مجاور خود واکنش نشان دهد. این واکنش باعث ایجاد دیمر به علاوه یک محصول جانبی میشود. دیمرها برای تشکیل تترامر و موادی از این دست ترکیب میشوند.
اگر واکنش پلیمریزاسیون چگالشی باشد، لازم است که فراوردههای جانبی آن در واکنش شیمیایی حذف شوند تا محصولات مفیدی تولید شوند. برخی از فراوردههای جانبی شامل آب است که تصفیه و دفع میشود.
برخی از فراوردههای فرعی به وجود آمده شامل مواد اولیهای هستند که به منظور استفاده مجدد بازیافت میشوند. حذف آنها به گونهای انجام میگیرد که مواد که مواد اولیهای که ارزش بازیافتی دارند از بین نروند و در محیط زیست قرار نگیرند. واکنشهای تراکم به طور معمول در تودهای از پلیمر مذاب قرار میگیرد. پلی استرها و نایلونها توسط پلیمریزاسیون چگالشی ساخته میشوند. ترکیبات مختلف مونومرها میتوانند رزینهای پلاستیک را با خصوصیات مختلف به دست آورند. زمانی که تمام این مونومرها یکسان باشند، به آنها پلیمر یا هموپلیمر گفته میشود. با این حال زمانی که بیش از یک مونومر استفاده شود، به آن پلیمر کوپلیمر گفته میشود.
ترکیبی از مونومرها و کوپلیمرها، به همراه سایر تغییرات خاص، در هر نوع پلیمر شامل نایلون، پلی استر، پلی اتیلن و موادی از این دست هستند، در این میان تولیدکنندگان میتوانند پلاستیکهایی را تولید کنند که دارای ویژگیهای خاصی هستند. بسیاری از این پلی اتیلنها میتوانند مقاوم و انعطاف پذیر باشند.
این در حالی است که پلیمرهای گرمانرم پلاستیکی زمانی که ذوب میشوند، انواع مواد پلاستیک را با کاربردهای متفاوت ایجاد میکنند. تغییرپذیری پلاستیکها باعث میشود که آنها با یک طراحی خاص و متناسب با الزامات عملکرد تنظیم شوند.
به همین دلیل است که برخی از پلاستیکها برای برخی از برنامهها مناسبترین گزینه به شمار میآیند. با این حال مواد پلاستیک گرانول در تمام مواد نیز مورد استفاده قرار نمیگیرد.
ساختار پلیمرها
همانطور که به آن اشاره شد، پلیمرها میتوانند هموپلیمرها کوپلیمر باشند. اگر آنها شامل زنجیرههای طولانی و پیوندهای مداوم از اتمهای کربن باشند، ساختار تشکیل شده همگن خواهد بود و این زنجیره بلند ستون فقرات ساختار نام میگیرد. پلی پروپیلن، پلی بوتیلن، پلی استایرن و موادی مانند آن نمونههایی از پلیمرها با ساختار کربن همگن هستند.
اگر زنجیرههای اتم کربن به طور متناوب توسط اکسیژن یا نیتروژن قطع شود، این ساختار نامتجانس نام دارد. پلی استر، نایلون و پلی کربنا نمونهای از پلیمرها با ساختار ناهمگن هستند.
مطالب پیشنهادی :
مواد افزودنی به مواد پلاستیک گرانول
اضافه کردن مواد افزودنی به مواد پلاستیک منجر به تغییر خواص آن خواهد شد. برخی از پلیمرها در طول ساخت، با مواد افزودنی ترکیب میشوند و منجر به تولید مواد خاصی میشوند که متناسب با نیاز مشتریان تولید شده است.
پلیمرهای دیگر شامل مواد افزودنی هستند که در حین پردازش به آن اضافه میشود. این مواد برای محافظت از پلیمرها در برابر اثرات تخریب کننده نور، گرما و برخی از مواد باکتریایی مورد استفاده قرار میگیرند.
انواع مواد افزودنی
انواع افزودنیهای گرانول وجود دارد که میتواند با اضافه کردن خواص خود به مواد پلاستیک گرانول، خاصیت آن را تغییر دهد.
- آنتی اکسیدانها: برای پردازش پلاستیک و کاربردهای متفاوت از آن در صورتی که نیاز به مقاومت در برابر هوازدگی داشته باشد.
- رنگها: برای قطعات پلاستیکی رنگی
- مواد کفپوش: برای مواد ساخته شده از پلی استایرن و پلی اورتان
- پلاستی سایزر: در عایق سیم، کفپوش و ناودانیها
- روان کنندهها: برای ساخت الیاف
بسیاری از مواد پلاستیک گرانولی بر اساس پردازش آنها دسته بندی میشوند. به عنوان مثال میتوان گفت که گرماسخت یک نوع پلیمر است که ذرات جامد و یا مجموعه برگشت ناپذیر هنگامی که تحت حرارت قرار گیرد، به وجود میآید. پلیمرهایی که در این دسته قرار میگیرند، به دلیل دوام و استحکام خود ارزش زیادی دارند و در ساخت خودرو یا سایر ساخت و سازها از جمله چسب و یا روکش مورد استفاده قرار میگیرند. موارد استفاده از آنها با توجه به خواص و ویژگیهایی که دارند، متفاوت خواهد بود.
ترموپلاستیک، نوعی پلیمر است که در آن مولکولها توسط نیروهای باند ضعیف نگه داشته میشوند و زمانی که در معرض حرارت قرار میگیرند، نرم شده و در هنگام خنک شدن در دمای اتاق به حالت اولیه خود باز میگردند. هنگامی که گرمانرمها توسط حرارت نرم میشوند، با استفاده از اکستروژن، قالب گیری و روشهایی از این دست شکل میگیرند.
این مواد در بسته بندی مواد غذایی مورد استفاده قرار میگیرند، زیرا میتوانند به سرعت و از نظر اقتصادی به هر شکلی که برای تحقق عملکرد و بسته بندی محصولات لازم است، تغییر شکل دهند.
با توجه به توضیحاتی که در بحث فرایند تولید مواد پلاستیک گرانول عنوان شد، بهتر است به یاد داشته باشید که بسیاری از تولیدکنندگان وجود دارند که با توجه به نیاز مشتریان اقدام به سفارشی سازی آنها میکنند، با این حال مسئلهای که وجود دارد این است که در هر صورت نیاز تا خواص این مواد حفظ شوند.
منبع : www.mavadplastic.ir
واکنشها میتوانند در فاز گازی پراکنده در مایعات نیز انجام شوند. مکانیزم پلیمریزاسیون دوم، از کاتالیزورها به این منظور استفاده میکنند که هر مونومر با مونومر مجاور خود واکنش نشان دهد. این واکنش باعث ایجاد دیمر به علاوه یک محصول جانبی میشود. دیمرها برای تشکیل تترامر و موادی از این دست ترکیب میشوند.
اگر واکنش پلیمریزاسیون چگالشی باشد، لازم است که فراوردههای جانبی آن در واکنش شیمیایی حذف شوند تا محصولات مفیدی تولید شوند. برخی از فراوردههای جانبی شامل آب است که تصفیه و دفع میشود.
برخی از فراوردههای فرعی به وجود آمده شامل مواد اولیهای هستند که به منظور استفاده مجدد بازیافت میشوند. حذف آنها به گونهای انجام میگیرد که مواد که مواد اولیهای که ارزش بازیافتی دارند از بین نروند و در محیط زیست قرار نگیرند. واکنشهای تراکم به طور معمول در تودهای از پلیمر مذاب قرار میگیرد. پلی استرها و نایلونها توسط پلیمریزاسیون چگالشی ساخته میشوند. ترکیبات مختلف مونومرها میتوانند رزینهای پلاستیک را با خصوصیات مختلف به دست آورند. زمانی که تمام این مونومرها یکسان باشند، به آنها پلیمر یا هموپلیمر گفته میشود. با این حال زمانی که بیش از یک مونومر استفاده شود، به آن پلیمر کوپلیمر گفته میشود.
ترکیبی از مونومرها و کوپلیمرها، به همراه سایر تغییرات خاص، در هر نوع پلیمر شامل نایلون، پلی استر، پلی اتیلن و موادی از این دست هستند، در این میان تولیدکنندگان میتوانند پلاستیکهایی را تولید کنند که دارای ویژگیهای خاصی هستند. بسیاری از این پلی اتیلنها میتوانند مقاوم و انعطاف پذیر باشند.
این در حالی است که پلیمرهای گرمانرم پلاستیکی زمانی که ذوب میشوند، انواع مواد پلاستیک را با کاربردهای متفاوت ایجاد میکنند. تغییرپذیری پلاستیکها باعث میشود که آنها با یک طراحی خاص و متناسب با الزامات عملکرد تنظیم شوند.
به همین دلیل است که برخی از پلاستیکها برای برخی از برنامهها مناسبترین گزینه به شمار میآیند. با این حال مواد پلاستیک گرانول در تمام مواد نیز مورد استفاده قرار نمیگیرد.
ساختار پلیمرها
همانطور که به آن اشاره شد، پلیمرها میتوانند هموپلیمرها کوپلیمر باشند. اگر آنها شامل زنجیرههای طولانی و پیوندهای مداوم از اتمهای کربن باشند، ساختار تشکیل شده همگن خواهد بود و این زنجیره بلند ستون فقرات ساختار نام میگیرد. پلی پروپیلن، پلی بوتیلن، پلی استایرن و موادی مانند آن نمونههایی از پلیمرها با ساختار کربن همگن هستند.
اگر زنجیرههای اتم کربن به طور متناوب توسط اکسیژن یا نیتروژن قطع شود، این ساختار نامتجانس نام دارد. پلی استر، نایلون و پلی کربنا نمونهای از پلیمرها با ساختار ناهمگن هستند.
مطالب پیشنهادی :
مواد افزودنی به مواد پلاستیک گرانول
اضافه کردن مواد افزودنی به مواد پلاستیک منجر به تغییر خواص آن خواهد شد. برخی از پلیمرها در طول ساخت، با مواد افزودنی ترکیب میشوند و منجر به تولید مواد خاصی میشوند که متناسب با نیاز مشتریان تولید شده است.
پلیمرهای دیگر شامل مواد افزودنی هستند که در حین پردازش به آن اضافه میشود. این مواد برای محافظت از پلیمرها در برابر اثرات تخریب کننده نور، گرما و برخی از مواد باکتریایی مورد استفاده قرار میگیرند.
انواع مواد افزودنی
انواع افزودنیهای گرانول وجود دارد که میتواند با اضافه کردن خواص خود به مواد پلاستیک گرانول، خاصیت آن را تغییر دهد.
- آنتی اکسیدانها: برای پردازش پلاستیک و کاربردهای متفاوت از آن در صورتی که نیاز به مقاومت در برابر هوازدگی داشته باشد.
- رنگها: برای قطعات پلاستیکی رنگی
- مواد کفپوش: برای مواد ساخته شده از پلی استایرن و پلی اورتان
- پلاستی سایزر: در عایق سیم، کفپوش و ناودانیها
- روان کنندهها: برای ساخت الیاف
بسیاری از مواد پلاستیک گرانولی بر اساس پردازش آنها دسته بندی میشوند. به عنوان مثال میتوان گفت که گرماسخت یک نوع پلیمر است که ذرات جامد و یا مجموعه برگشت ناپذیر هنگامی که تحت حرارت قرار گیرد، به وجود میآید. پلیمرهایی که در این دسته قرار میگیرند، به دلیل دوام و استحکام خود ارزش زیادی دارند و در ساخت خودرو یا سایر ساخت و سازها از جمله چسب و یا روکش مورد استفاده قرار میگیرند. موارد استفاده از آنها با توجه به خواص و ویژگیهایی که دارند، متفاوت خواهد بود.
ترموپلاستیک، نوعی پلیمر است که در آن مولکولها توسط نیروهای باند ضعیف نگه داشته میشوند و زمانی که در معرض حرارت قرار میگیرند، نرم شده و در هنگام خنک شدن در دمای اتاق به حالت اولیه خود باز میگردند. هنگامی که گرمانرمها توسط حرارت نرم میشوند، با استفاده از اکستروژن، قالب گیری و روشهایی از این دست شکل میگیرند.
این مواد در بسته بندی مواد غذایی مورد استفاده قرار میگیرند، زیرا میتوانند به سرعت و از نظر اقتصادی به هر شکلی که برای تحقق عملکرد و بسته بندی محصولات لازم است، تغییر شکل دهند.
با توجه به توضیحاتی که در بحث فرایند تولید مواد پلاستیک گرانول عنوان شد، بهتر است به یاد داشته باشید که بسیاری از تولیدکنندگان وجود دارند که با توجه به نیاز مشتریان اقدام به سفارشی سازی آنها میکنند، با این حال مسئلهای که وجود دارد این است که در هر صورت نیاز تا خواص این مواد حفظ شوند.
منبع : www.mavadplastic.ir